Erbij horen

In tegenstelling tot de 17 graden van de eerste twee dagen, stijgt het kwik de afgelopen 3 dagen zeker boven de 30 graden. Als hier mussen waren, zouden ze zeker van het dak vallen. Ik heb mijn optrek dan ook verplaatst richting het zwembad en probeer aan mijn teint te werken.
Dit is niet zo moelijk, want het is hier 's ochtends vroeg en aan het eind van de middag ongeveer net zo warm als op de warmste dag in Nederland en dan tussen 12 en 15 uur.

Vandaag was ook mijn eerste dag op het werk. Ik heb een mooi bureautje in 'the basement' van het Lucas Imaging Center. Mijn afdeling noemen ze 'het Hotel' omdat hier meerdere postdoc research studenten uit het buitenland voor kortere tijd zitten.
Wel grappig, kreeg meteen aangewezen waar het koffiezetapparaat was en ook de koelkast, die vol met bbq worsten lag, en de secretaresse uitlegde dat hier tussen de middag op het buitenplaatsje gewoon gebbqed wordt.
Mensen die hier werken zijn dan ook dag en nacht op het werk en hun hele sociale leven draait soms om het ziekenhuis. Los daarvan kleden ze zich ook alsof het thuis is. Tuinslippers, sportschoenen, gewoon wat je op de camping aandoet. Maar goed ik ben allang blij dat men niet jasje-dasje loopt.

Mijn papa is dus gisteren vertrokken en dat was toch wel even wennen. Gelukkig kreeg ik hetzelfde uur van een tot dan toe onbekend iemand, genaamd Sofie (geneeskundestudent) een mailtje ofdat ik het leuk vond om wat af te spreken.
Dus gisteren in de 'gezelligste' straat van Palo Alto een biertje gedronken bij University Cafe. Ongeveer het enige gezellige cafe in Stanford. Er is zowaar een terras.
Maar even zonder gekheid. Het fenomeen terrasjes is hier niet bekend.
Daarna hebben we met haar huisgenoten tortilla's gegeten. Gezelligheid.

Ik heb nu ook een fiets. Nadat ik met mijn vader 3x terugmoest op die goedkope 50 dollar fiets te ruilen (2x de remmen, 1x de versnelling), hebben we toch een iets duurdere 2e hands Raleigh mountainbike gekocht. Vandaag ben ik over de hele campus gecruised en voelde me dan ook behoorlijk stoer. HAHA. Maar de campus is hier echt ongekend groot. En overal zit iedereen lekker buiten te chillen. Heb bij de centrale boeken/kleding winkel zelfs een zowaar Stanford t-shirt aangeschaft. God ik hoor er al helemaal bij.

Niet te vergeten dat ik, nu ik een fiets heb, zowaar 2 permits heb moeten aanschaffen om de fiets zowel op het appartementencomplex als bij de universiteit te mogen 'parkeren'. HAHA, echt niet te geloven. Wat een bureaucratie.

Gister ook even de fitness apparatuur uitgeprobeerd. Ik kreeg ook zowaar een afstandsbediening om een tv zender naar keuze uit te zoeken. Dus heerlijk een uurtje lopen zweten. Om het uiteraard af te sluiten met een duik in het zwembad. Had natuurlijk ook de sauna, het stoombad op de private jacuzzi kunnen uitproberen... (uhm!) maar dat komt later nog wel. Moet natuurlijk wel mijn aandacht verdelen over alle fasciliteiten die Oak Creek te bieden heeft...

Morgenochten vroeg moet ik weer aan de slag, dus heb net mijn chillpakje aangetrokken en ga zo lekker wat tv kijken. Zoals jullie begrijpen mis ik jullie allemaal superveel!
Tot snel en veel liefs Anne