Dagelijkse gewoontes

Ik moet eerlijk bekennen dat toen ik vertrok naar Stanford, ik wel baalde dat ik de hele zomer zou missen in NL. Het is toch heerlijk de zomer in NL, terrasjes, strand, feestjes, vriendjes en vriendinnetjes. Maar als je hier dan een tijd zin, je hoort dat het alleen maar regent in NL, dat iedereen toch druk is zo met zijn eigen dingetjes, en er eigenlijk niks veranderd is, begin je hier toch de dingen meer waarderen en is mijn verblijf in Amerika 1 van de beste dingen die me ooit is overkomen. Amerika is letterlijk het land van de onbeperkte mogelijkheden. Vooral California. Hoewel het een beetje ontbreekt aan cultuur zoals wij dat kennen in Europa, zijn hier zoveel dingen te beleven en te doen. De natuurlijkparken zijn hier onwaarschijnlijk mooi, de kustlijn is adembenemend, en dan wat je je misschien in NL nooit kunt voorstellen: het is hier altijd mooi weer. Je hoeft dus nooit bang te zijn dat je weekend in de soep loopt omdat het regent.....
Elke keer als ik na mijn werk naar buiten loop of als ik lunch ga halen, verbaas ik me weer over hoe warm het elke dag is en hoe lekker het is om zo elke dag naar huis te fietsen, wetend dat ik nog van het avondzonnetje kan genieten bij het zwembad.

Als het kon zou ik jullie allemaal hierheen verhuizen en zouden we met zijn allen in California gaan wonen.

Met het werk gaat het goed. Na een aantal tegenslagen een maand geleden, hebben we het onderzoek over een andere boeg gegooid. Dit werpt nu zijn vruchten af.
De borsten van de autopsie lieten nogal op zich wachten, maar de kalkoenfilets in de Saveways niet. Dus nu doen we alle experimenten in jawel... kalkoenfilet. Hoewel het misschien wat minder chique is, kan naar aanleiding van deze resultaten toch het concept op papier worden gezet, en dat is waar het uiteindelijk om draait.

Naast het werk, werk ik me ook in het zweet (letterlijk) met mijn buddy's Sofie en Ryan. Sofie kennen jullie wel van de vorige verhalen, Ryan is haar collega. Bijna dagelijks gaan we naar de bodybuilders gym en daarnaast hebben we een nieuwe hobby: zwemmen. De universiteit van Stanford is er zo een waar we in NL wel een duimpje aan zouden kunnen zuigen en wederom: de universiteit van de onbeperkte mogelijkheden. Het is ongelooflijk hoe groot het hier is en wat voor een fasciliteiten er zijn. Elke faculteit heeft zijn eigen mega pand en elke sportafdeling heeft zijn eigen veld of zaal.

Zo ook een 2 enorme zwembaden van Olympisch formaat, waar je 's avonds als student gratis kunt zwemmen. Dus dat doen wij dan ook graag.
Daarna gaan we altijd naar een ander restaurantje of cafeetje of bar om lekker te snacken. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst gekookt heb. Uit eten is hier net zo duur als het kopen ervan in de supermarkt. Dus ik verspil mijn energie niet meer om met de fiets bergopwaards naar de supermarkt te fietsen om vervolgens gallons en mega-verpakkingen mee naar huis te zeulen. Ik ga gewoon lekker elke dag ergens eten of het halen. Heerlijk!!
Tevens ben ik dus ook genoodzaakt om zoveel te sporten, omdat ik anders zou dichtgroeien en slippen van al dat eten hier.
Bovendien is er niks lekkerders dan je spieren te voelen branden en daarna uitgeput thuis voor de buis te hangen.

SInds deze week heb ik ook iets nieuws ontdekt: on demand. Schijnbaar kun je gewoon hier op elk moment van de dag, de tv serie zien, die je maar wilt. Via on demand. Ik heb dus nu ook alweer 10 afleveringen SATC gekeken, daar ben ik echt aan verslaafd.

Zoals jullie horen gaat alles dus wel zijn gangetje. NL lijkt kilometers verweg, en dat is het ook. Maar maak je geen zorgen, ik verheug me er ook weer heel erg op om terug te komen!!! Genieten van de dagelijkse beslommeringen in ons kikkerlandje.... en verheug ik me op een lekkere regenbui met onweer!!

Tot de volgende keer!! Liefs Anne

p.s.1 toegevoegd een paar foto's van een weekend met Sofie in Sequoia & Kings Canyon National Park. Hier staan de grootste (in volume) bomen ter wereld, waaronder onze grote vrienden: General Sherman and the General Grant (the national Christmas Tree)