The Stanford Way part II

Lieve allemaal,
er is een tijd van werken en een tijd van vrije tijd. Zoals het weekend. Iets waar ik me natuurlijk altijd best op verheug.
Dit weekend heb ik, naar mijn idee, een echt Amerikaans weekend meegemaakt.
Vrijdagavond zou ik een huisfeest hebben bij Sofie thuis, maar om een duistere reden ging dat helaas niet door. Maar daar laat ik me natuurlijk niet door kisten. Ik kan mezelf heus wel vermaken op een vrijdagavond.... alleen.... Natuurlijk! Hallo... uhm. Dus toen heb ik gesloten om hier in het Oak Creek Apartments complex eens naar de film te gaan. Ze draaien elke week redelijk nieuwe films en dit weekend was het The Painted Veil. "This film tells the story of a spoiled young woman who mariies an adoring biologist and moves with him to Hong Kong, where she prompltly betrays him". Nou ja dat leek me wel wat.

Ik heb de shift van 19 uur gepakt. Ik vond het een erg mooie film met prachtige beelden vanuit China... (pfff). Maar het mooie was, dat er popcorn werd rondgedeeld en een een soort mini-bar met allemaal snoepjes en chocolaatjes. Dus daar heb ik lekker van zitten snacken.
Na de film werden we onthaald als ware celebrities door de shift van 21 uur, die graag wilde weten hoe de film was...
Dus ik maar: great movie, very romantic, a lot of cholera.... you name it...

Zaterdag hadden Sofie en ik gebombardeerd tot de grote stranddag. Verheugde hier ons al 2 weken op en zaterdag zou de dag worden. Zonnetje, 24 graden. Prima.
Wij opweg naar Santa Cruz. Helaas waren we wat later op weg, dan gepland, maar dat kon de pret niet drukken.
Op aanraden van de collega van Sofie zouden we dan toch niet naar Santa Cruz gaan, maar het stadje daarnaast, Capitola. Daar zou het wat rustiger zijn, en Santa Cruz is toch meer een soort boulevard met kermis.
Prima, ik vind alles best.
Nou ja waar parkeer je dan je auto? Waar ga je dan naar het Strand? Tja uhm....?
Well I have never been here! Goed auto geparkeerd ergens en op weg naar het strand.
Hmm veel surfers, dit wordt vast prima.
Hmm het strand is maar 20 meter breed, hmm das wel erg krap. Nou ja beter iets dan niks.
Dus wij een leuke spot uitgezocht.
O ja Amerikanen. Die praten altijd zo hard (vooral mannen) over hun al te interessante (niet dus) leven.
Dus wij konden in alle geuren en kleuren meegenieten van het leven van onze buren op het strand.
Verder lagen we er nog geen 10 minuten en de zon verdween achter wat wolken... nou ja dan schuiven we toch gewoon wat op, richting buren en zee.
Super! Het kon niet beter!
Gelukkig hadden alle Amerikanen ook hun hond meegebracht. Dus er liepen er ongeveer 10 op 20m2.
Overal kaken en pissen en tot overmate van ramp ook op mijn tas met eten.
Ik dacht dat ik een hartverzakking kreeg. De volgende hond braakte voor ons neus 10 liter zeewater uit en liep vervolgens vrolijk door. En dit alles op 20 m2.
Dus die Amerikaanse vrouw: dog 1, it is not really solid, it just goes everywhere....
dog 2: well she sometimes does this, strange habit.
LIKE WE CARE!!! het was echt smerig.
Dus toen toch maar besloten om hem te smeren en gewoon bij mij thuis aan het zwembad onze tent op te zetten.
Om onze dag goed te maken, zijn we terug gereden over highway 1, langs de kust.
Dit is echt supermooi. De kustlijn is het echt supergaaf!
Dus dat maakte de dag nog wel weer goed.

's Avonds hadden we een feestje van de collega's van de huisgenoot van Sofie.
Hier in Stanford, worden dit soort feestjes betaald door het werk, in het kader van 'integratie'. Ik vind alles best. Zolang er maar drank is. En dat was er.... Natuurlijk bier en wijn maar nou ja rum, vodka en onze grote (kater) vriend tequilla.
Dus het begon vrij rustig. Iedereen zijn biertje.
Toen na een kwartier werd er omgeroepen: Shots in the kitchen!! Shots in the kitchen!!
Dit moest ik natuurlijk meemaken. Je ziet dat wel een in films, hoe dat uit de hand loopt, die Amerikaans huisfeesten.
Dus daar ging de fles tequilla. En ik ben natuurlijk de slechtste niet, ik doe gewoon mee.
En Sofie ook.... haha.
Ik werd tevens benoemd tot DJ en iedereen ging uit zijn dag op het nummer: Girls just wanna have fun!
Dus rond 2 uur iedereen redelijk lam. En dan ga je normaal in Nederland de stad in. Dus ik: he guys so where are we going now??
Iedereen: hahaha everything is closed now...
O ja dit is Stanford.

Schijnbaar noemt iedereen elkaar hier ook bitch. He BITCH give me some beer.
Dus ik proest mijn beer de eerste keer bijna uit: NO BITCH GET IT YOURSELF!

NOu ja vandaag (zondag) is een dag van bezinning om onze zonden te overzien. Ik ga nooit meer drinken en ik zal nooit meer schelden.

HEHE wat een verhalen. Jeroen komt hier donderdag, wat heb ik daar zin in en wat gaat de tijd snel!

De foto's volgen binnenkort. Tot snel lieve mensen!
En helaas het weekend is alweer bijna voorbij.....

LIEFS VAN ANNE